Het ontbijt in de Skyline Ranch is van hogere kwaliteit dan we gewend zijn in de Verenigde Staten. De uitbaatster en haar dochter hebben hun best gedaan om er iets van te maken, en dat is absoluut gelukt. Dat komt vandaag goed uit: we kunnen er weer even tegenaan!
Het is maar tien minuten rijden vanaf de Skyline Guest Ranch naar de noordoostelijke ingang van Yellowstone National Park. We laten onze America the Beautiful-pas zien, krijgen een hele verzameling aan brochures en kaartmateriaal mee en mogen doorrijden.
Yellowstone
We rijden nu door het oudste nationale park ter wereld, opgericht in 1872. Zelfs voor Amerikaanse begrippen is het een groot park, met een oppervlakte van bijna 9.000 vierkante kilometer. Dat is net iets kleiner dan het gezamenlijke oppervlakte van de provincies Gelderland en Noord-Brabant. En ook buiten de grenzen van het nationale parken loopt de natuur door. Het totale Greater Yellowstone Ecosystem beslaat zo’n 80.000 vierkante kilometer, ongeveer de oppervlakte van de gehele Benelux.
Kudde bizons in Lamar Valley
De hoofdweg van het park is bijna 400 kilometer lang. De meeste bezoekers kiezen er dan ook voor om hun verblijf in dit park op te splitsen over verschillende campings of hotels. Wij verblijven twee nachten op de centraal gelegen Canyon Campground, en twee nachten op Madison Campground. Op die manier voorkomen we onnodig heen en weer rijden.
Het park ligt op een gemiddelde hoogte van zo’n 2.500 meter boven zeeniveau. Het seizoen is daarom maar kort. Van vroeg in het najaar tot laat in het voorjaar zijn grote delen van het park nauwelijks toegankelijk vanwege de sneeuw. Alleen met behulp van sneeuwscooters kan men dan het park in.
Yellowstone Caldera
Diep onder Yellowstone National Park bevindt zich een supervulkaan. De Yellowstone Caldera is een krater met een doorsnede van ruim 50 kilometer, waaronder zich een enorme magmakamer bevindt. In de geschiedenis kwam het een aantal keer tot een volledige uitbarsting. De laatste keer dat dit gebeurde was 640.000 jaar geleden. De vulkaan is echter nog altijd actief. Mocht het in de toekomst opnieuw tot een uitbarsting komen, dan zullen de gevolgen daarvan niet te overzien zijn. Niet alleen voor de wijde omgeving van Yellowstone, maar (klimaat-technisch) voor een groot deel van de wereld.
Parkweg bij Mammoth Hot Springs
Het vulkanisme zorgt voor een groot deel van de aantrekkingskracht van Yellowstone. Op talloze plaatsen borrelt warm water naar de oppervlakte. Het resultaat: stomende warmwaterbronnen, spuitende geisers en allerlei andere bijzondere natuurverschijnselen. Omdat het gebied zó uitgestrekt is en bovendien relatief ongecultiveerd is gebleven, is er veel wildlife te zien. Yellowstone en Glacier National Park zijn de enige regio’s in de Verenigde Staten waar nog wilde grizzlyberen voorkomen. Ook wolven vinden hier hun thuis.
Pas op: overstekende bizons
Naast de beer en de wolf is er nog één ander dier dat onlosmakelijk verbonden is met het park: de bizon. Het duurt dan ook niet lang voordat we op de rem moeten: een bizon besluit om op zijn dooie gemakje de weg over te steken. We hebben alle tijd om de auto even stil te zetten en foto’s te maken. Deze bizon is duidelijk niet onder de indruk van mensen of auto’s.
Overstekende bizon in Lamar Valley
Trout Lake
Yellowstone kent ontzettend veel trails. Als opwarmertje lopen we een rondje rondom Trout Lake, een meer – de naam zegt het al – waar veel gevist wordt. Omdat de lucht inmiddels aan het betrekken is, houden we het slechts bij een klein rondje. Het is niet onaardig om hier te lopen, maar door het grijze weer laat de wandeling geen onuitwisbare indruk achter.
Stukje klimmen tijdens de wandeling naar Trout Lake
Lamar Valley
We rijden verder over de noordoostelijke toegangsweg van het park, tussen Cooke City en Tower Junction. Deze weg loopt door Lamar Valley, één van de twee grote valleien in het park (naast Hayden Valley). Dankzij de weidsheid van de vallei zijn de vele dieren die hier leven uitstekend te bewonderen. Dagelijks komen hier in de vroege ochtend wolvenspotters samen, vergezeld van peperdure apparatuur om vanaf afstand naar wolven te speuren. We stoppen even, maar komen al snel tot de conclusie dat er op dit moment geen wolven zijn. Niet vreemd, want het is al wat later op de ochtend. Al rijdend door Lamar Valley zien we wél hordes bizons, meerdere gaffelbokken (‘pronghorns’) én een nestelende zeearend. Gaaf hoor!
Gaffelbokken in Lamar Valley
Beer van dichtbij!
Inmiddels rijden we over de noordelijke parkweg richting onze volgende stop: het vulkanisch actieve Mammoth Hot Springs. Maar na een bocht in de weg moet ik plots vol op de rem. Er loopt een volwassen zwarte beer op nog geen twee meter van de weg! Voordat we er erg in hebben, steekt de beer pal vóór onze auto de weg over. Omdat het allemaal razendsnel gaat, hebben we nauwelijks tijd om foto’s te maken. Pas als de beer aan de overkant van de weg door de bosjes wandelt, lukt het om dit moment op camera vast te leggen. We zien dat de beer een halsband om heeft, en dat hij of zij dus gevolgd wordt door de natuurbeschermers van het park.
Zwarte beer in de buurt van Tower Junction
Als de beer uit beeld verdwijnt, vervolgen we onze weg. Onderweg naar Mammoth Hot Springs stoppen we alleen nog even kort bij Wraith Falls, een aardige maar niet spectaculaire waterval op een halve kilometer van de parkweg.
Mammoth Hot Springs
Bij Mammoth Hot Springs blijkt het een drukte van jewelste te zijn. Niet alleen is hier veel vulkanische activiteit te bekijken, ook is er een heel dorp uit de grond gestampt. Een groot deel van het parkpersoneel overnacht hier en er zijn allerlei kantoorruimtes en andere faciliteiten te vinden. Met veel moeite vinden we een vrije parkeerplaats. We besluiten om eerst te gaan eten bij Mammoth Terrace Grill, een eenvoudig zelfbedieningsrestaurant. De keuze valt op een burger met gegrilde kip en een grote beker frisdrank. Ik bedenk me overigens nu pas dat ik net zo goed een kleine beker frisdrank had kunnen kopen. Amerika is immers het land van de gratis refills!
Mammoth Hot Springs
Omdat we geen zin hebben om opnieuw een parkeerplaats te zoeken, leggen we het korte stukje vanaf het restaurant naar de hot springs te voet af. Dankzij uitgebreide kalkafzetting is de ondergrond in dit gebied bijna overal (grijs)wit. Het doet wat denken aan Pamukkale in Turkije, waar ik (Tom) in 2006 ben geweest. Op sommige plekken borrelt warm water omhoog; op andere plekken is er geen thermische activiteit meer en resteren alleen nog de levenloze kalkafzettingen.
Mammoth Hot Springs
Boardwalks
Om de kwetsbare ondergrond te beschermen, zijn hier – net als op veel andere plekken in Yellowstone – boardwalks aangelegd (houten steigers). Als toerist mag je in de vulkanische gebieden niet buiten deze paden komen.
Boardwalks bij Mammoth Hot Springs
Helaas neemt niet iedereen het even nauw met de regels. Regelmatig begeven toeristen zich op plekken die niet betreden mogen worden, vaak voor het maken van een selfie. Amerikaanse toeristen houden zich meestal keurig aan de regels, maar dat kan niet gezegd worden van alle Aziatische en (in mindere mate) Europese toeristen. Een paar jaar geleden is op deze manier nog een man overleden door een val in een kokende hot spring. Als gevolg van de hoge zuurgraad van het water hebben de autoriteiten alleen nog zijn slippers en portemonnee terug kunnen vinden…
Mammoth Hot Springs
Boiling River
Even ten noorden van Mammoth Hot Springs is een plek te vinden waar je als toerist lekker kunt – en mag(!) – badderen in het water. Hier stroomt de door vulkanische activiteit verwarmde Boiling River in de koude Gardiner River. Het resultaat: een heerlijke watertemperatuur. We hebben vandaag geen behoefte aan een nat pak, maar lopen wel even het water in om te ervaren hoe warm het water is.
Badderen in de Boiling River en Gardiner River
Tower Fall
Om bij onze camping te komen, moeten we een groot stuk terugrijden over dezelfde weg waarover we gekomen zijn. Normaal gesproken zou het logischer zijn om in een ‘lus’ terug te rijden, maar dat deel van de parkweg is tijdelijk afgesloten. We hopen nogmaals op de beer te stuiten die we eerder vandaag zagen, maar die laat zich helaas niet meer zien. Na Tower Junction passeren we Tower Fall, één van de bekendere watervallen in het park. Omdat het al tegen negen uur ’s avonds is, lukt het niet meer om een goede foto te maken van de waterval zelf.
Yellowstone River
Voorbij Tower Fall klimt de weg sterk. Via de Dunraven Pass bereiken we uiteindelijk Canyon Campground. Hoewel het al vrij laat is, is de receptie nog open. Op deze camping kun je niet van tevoren een specifieke plek reserveren, maar krijg je een plek toegewezen. We rijden naar onze plek en zetten in het donker ons tentje op. Slapen doen we vrijwel direct!
Overnachting: Canyon Campground ($ 33)
Afstand afgelegd: 160 km
