Galapogos

Reizen door de Verenigde Staten en Canada

Tag: Yoho National Park

Banff

We hebben geen enkele hoop dat deze dag ook maar in de buurt zal komen van de fenomenale dag die we gisteren hebben gehad bij Lake O’Hara. Het weer is ook weer als vanouds aan de grijze kant. Niet bewolkt, maar wel heiig.

Vandaag zullen we het deel van Yoho National Park gaan bekijken dat ‘gewoon’ met eigen vervoer bereikbaar is. We hebben gelezen dat het hier rustiger is dan in Banff National Park, maar zó rustig als gisteren bij Lake O’Hara zal het uiteraard niet zijn. Oké, laten we vanaf hier maar stoppen met het trekken van vergelijkingen met gisteren. 😉

Moraine Lake

In de buurt van Lake Louise ligt Moraine Lake. Dit is na Lake Louise misschien wel het bekendste meer in de Canadese Rockies. Omdat er weinig parkeergelegenheid is, wordt de toegangsweg vaak al vroeg op de dag gesloten. Dit wordt dan ook onze eerst stop van vandaag. Zoals we al wel verwacht hadden, is ook dit meer voorzien van de nodige commercie. Zo ’s ochtends vroeg staat er al een flinke rij bij de kanoverhuur. Een uurtje een kano huren kost hier al snel meer dan 75 euro. De uitbater van de kano-verhuur wrijft zich vast in zijn handen met de omzet van vandaag!

Kanoverhuur bij Moraine Lake

Kanoverhuur bij Moraine Lake

We lopen een uurtje langs de oever van Moraine Lake en genieten van het azuurblauwe water van het meer. Omdat we vandaag nog een aantal andere sights willen bezoeken, laten we het hierbij. Bij Moraine Lake starten ook diverse langere trails, maar zo’n wandeling zou dan al snel een dagvullende onderneming vormen. Dat past vandaag niet binnen ons programma. Bovendien heb ik vandaag niet de energie om veel kilometers te lopen.

Moraine Lake

Moraine Lake

Takakkaw Falls

In Yoho National Park ligt een indrukwekkende, hoge waterval. Hij doet een beetje denken aan Yosemite Falls in Amerika, al is die nog wel een stuk hoger en indrukwekkender. Je ziet de waterval door zijn formaat al van ver liggen.

Takakkaw Falls

Takakkaw Falls

Van veraf is deze waterval misschien nog wel indrukwekkender dan van dichtbij. Dit komt doordat het onderste deel van de waterval rotsig is en het water op veel plekken ‘breekt’. Misschien is dat vroeger in het jaar – wanneer het watervolume groter is – minder aan de orde.

Waterstoom bij Takakkaw Falls

Waterstroom bij Takakkaw Falls

Heerlijke chicken sandwich

Inmiddels hebben we aardige trek gekregen. We hebben gelezen dat je bij Lake Louise goed en goedkoop kunt lunchen bij het hostel van Hostelling International. Ik ken die hostels een klein beetje uit Europa, en meestal zijn het sfeerloze bouwwerken waar je weinig van het eten kunt verwachten. We zijn dan ook aangenaam verrast als we plaatsnemen in het sfeervolle restaurant en daar bovendien de meest verrukkelijke chicken sandwich voorgeschoteld krijgen die we ooit op hebben. Tip: de zoete-aardappelfrietjes hier zijn ook niet te versmaden.

Een chicken sandwich is hier trouwens geen kleffe boterham met een plakje kipfilet. Net zoals in de rest van Amerika wordt met sandwich eigenlijk gewoon een burger bedoeld. En in plaats van een plakje kipfilet zit er een heel dik stuk gegrilde kip op, in dit geval afgemaakt met een lekkere teriyaki-saus en verse ananas. Nu ik erover schrijf, begin ik alweer te watertanden…

Emerald Lake

Na de lunch gaan we terug naar Yoho National Park om Emerald Lake te gaan bekijken. We zien wat meren deze reis, zeg! We kunnen ze zelf al bijna niet meer uit elkaar houden.

Emerald Lake

Emerald Lake

Emerald Lake ligt wel bijzonder fraai. Omdat het hier toch net wat rustiger is dan bij Moraine Lake of Lake Louise bevalt het ons hier het beste. We besluiten om een rondje te lopen rondom het meer. Daar doen we ruim anderhalf uur over. Het loopt flink door, omdat het terrein erg vlak is. Aan het eind van het rondje krijgen we alweer een ‘knaagje in ons maagje’. We eten iets kleins bij het paviljoen aan het water.

Paviljoen bij Emerald Lake

Paviljoen bij Emerald Lake

Johnston Canyon

Nu het wat later op de dag is, verwachten we niet al teveel drukte bij Johnston Canyon. Dit is één van de trekpleisters van Banff National Park. Hier treffen we wederom een knap aangelegd wandelpad door een smalle bergkloof waar een riviertje doorheen stroomt, in dit geval de Johnston Creek. Het moet heel wat werk hebben gekost om dit pad aan te leggen. Op een aantal plekken ‘hangt’ het pad met metalen constructies aan de omliggende rotsen, omdat er simpelweg geen vaste grond is waarop het pad zou kunnen worden aangelegd. Overdag zal het hier vast file-lopen zijn, maar nu is het lekker rustig.

Johnston Canyon

Johnston Canyon

Het is leuk om dit pad een keer gezien te hebben. Toch voelt het meer als een bezoek aan De Efteling dan als een bezoek aan een natuurpark. Dat zal wellicht anders zijn als je verder zou doorlopen dan de meeste toeristen doen, maar gezien het tijdstip beperken ook wij ons tot het meest bezochte deel.

Man die overal schijt aan heeft(?)

Man die overal schijt aan heeft(?)

Bow Valley Parkway

Johnston Canyon ligt aan de Bow Valley Parkway, een weg tussen Banff en Lake Louise die parallel ligt aan de Trans Canada Highway. Over de Bow Valley Parkway hebben we gelezen dat deze heel geschikt is voor het spotten van wilde dieren als beren. We besluiten om nog een uurtje op ons dooie gemak te gaan rijden, in de hoop iets bijzonders te zien. Het is er bijna uitgestorven zo in de avondschemering, dus we rijden lekker langzaam. Helaas zien we geen beren vanavond. Onverrichter zaken keren we terug naar de camping voor onze allerlaatste nacht in een tent deze vakantie!

Overnachting: Lake Louise Campground ($ 31)
Afstand afgelegd: 244 km

Banff

Vandaag gaan we een hele dag wandelen in de omgeving van Lake O’Hara, een meer dat op 2.000 meter hoogte in het alpiene deel van Yoho National Park ligt. Om dit kwetsbare gebied te beschermen, worden toeristen hier zoveel mogelijk geweerd. Je mag er niet met je eigen auto heen, maar moet verplicht gebruik maken van een pendelbus. Slechts enkele tientallen gelukkigen mogen iedere dag met deze bus mee. Buskaartjes zijn aan het begin van het seizoen via internet te koop, maar je moet daarbij wel vingervlug zijn: binnen enkele seconden zijn alle kaartjes voor het hele seizoen steevast al verkocht.

Pendelbus

Onze bus vertrekt om 8.30 uur. We zorgen ervoor dat we ruim van tevoren aanwezig zijn. Het geluk is vandaag met ons: er is eindelijk sprake van stralend weer. De afgelopen week waren de luchten vrijwel continu grijs. De vriendelijke ranger bij de bushalte vertelt zelfs opgewekt dat het hier het hele seizoen nog niet zo zonnig is geweest als vandaag.

Tijdens de busrit (van een klein half uurtje) zien we langs de kant van de weg diverse wandelaars. Mocht je er niet in geslaagd zijn om een kaartje voor de bus te bemachtigen, dan is het namelijk wel toegestaan om te voet richting Lake O’ Hara te gaan. Dat betekent echter dat je elf kilometer zult moeten afleggen over een vrij saaie bosweg. Bovendien zul je, als je pech hebt, aan het einde van de dag weer elf kilometer terug moeten wandelen. Een plekje in een bus terug is soms wel mogelijk, maar natuurlijk niet gegarandeerd.

Lake O'Hara

Lake O’Hara

Lake O’Hara

De bus stopt aan de oever van Lake O’Hara. En meteen is duidelijk waarom dit het ábsolute paradijs binnen de Canadese Rockies is. Het azuurblauwe water, de serene rust, de prachtige bergtoppen om het meer heen… Wat is dit waanzinnig mooi zeg! Dit moet echt een van de best bewaarde geheimen in de regio zijn. De bekendere, toeristische bergmeren vallen hier absoluut bij in het niets.

Lake O'Hara

Lake O’Hara

Aan de oever van Lake O’Hara bevindt zich Le Relais Day Shelter, een klein winkeltje waar je – zeer beperkt – versnaperingen en verpakt ijs kunt kopen. Aan het water bevindt zich ook de Lake O’Hara Lodge, en iets verder terug langs de weg ligt  een camping. Zowel de lodge als de camping zijn zeer exclusief: reserveren is niet eenvoudig. Beide accommodaties zijn kleinschalig en doen dus geen afbreuk aan de serene rust die rond Lake O’Hara heerst.

Lake O'Hara

Lake O’Hara

De Lake O’Hara Trails Club is een vereniging die de wandelroutes rond Lake O’Hara beheert en ook de Day Shelter uitbaat. In Nederland heb ik al uitgebreid voorbereidend onderzoek gedaan naar de beschikbare trails. Een aantal trails is namelijk zeer technisch, en zeker niet geschikt voor mensen met hoogtevrees (zoals ik). Gelukkig hebben we ook de keuze uit een aantal niet-technische trails.

Lake McArthur

We kiezen ervoor om te starten met een wandeling naar Lake McArthur. Het begin van deze route loopt vrij steil omhoog door een bosrijk gebied. Best afzien! We houden onze bear spray paraat, want de kans om hier tegen een grizzlybeer aan te lopen is vrij groot. Wij zijn immers te gast in hun territorium. En omdat hier zo weinig wandelaars zijn, lopen de beren hier relatief ongehinderd rond.

Trail naar Lake McArthur

Trail naar Lake McArthur

Na een tijdje maakt de dichte begroeiing plaats voor een open gebied. We lopen langs een klein bergmeer met de naam ‘Schäffer Lake’ en vervolgen dan onze weg over het zeer rotsachtige pad richting Lake McArthur. De zon staat steeds hoger aan de hemel, dus tijdens het klauteren is flink zweten inmiddels onvermijdelijk.

Lake McArthur

Lake McArthur

Als we aankomen bij Lake McArthur, blijven we een half uurtje zitten om even bij te komen en de omgeving in ons op te nemen. De prachtige vergezichten hoeven we slechts met weinigen te delen. Wat een bofkonten zijn we toch!

Lake McArthur

Lake McArthur

We lopen terug naar Lake O’Hara via dezelfde route, en maken daar dankbaar gebruik van het winkeltje. Koude frisdrank en een ijsje, dat gaat er wel in!

Lake Oesa

Nadat we ook nog een paar muesli-repen naar binnen hebben gewerkt, beginnen we aan wandeling nummer twee. We lopen eerst een stukje over het vlakke pad dat Lake O’Hara omcirkelt. Halverwege het meer nemen we echter de afslag naar een steil pad, dat vlak langs het meer blijft lopen. Vanaf hier maken we snel hoogtemeters. Gaandeweg krijgen we een steeds beter uitzicht over de wijde omgeving, en Lake O’Hara is van bovenaf misschien nog wel mooier dan vanaf de oever. Ook deze trail is er één van absolute wereldklasse.

Lake O'Hara

Lake O’Hara

Het pad slingert langs een tweetal kleine maar prachtige bergmeren: Yukness Lake en Victoria Lake. In de brandende zon is het ook nu flink aanpoten. Onze watervoorraad slinkt zienderogen, maar gelukkig hebben we meer dan genoeg water meegenomen. Pas op het allerlaatste moment komt onze eindbestemming, Lake Oesa, in zicht.

Lake Oesa

Lake Oesa

Onze pauze hier houden we wat korter dan bij Lake McArthur. We willen er zeker van zijn dat we tijdig terugkeren bij onze pendelbus bij Lake O’Hara. Het zou vervelend zijn als we vanavond nog elf kilometer terug zouden moeten lopen naar de auto, want we zijn vandaag al genoeg afgepeigerd. 😉

Honger

Op de terugreis in de bus is de sfeer uitgelaten en ontspannen: veel wandelaars delen hun ervaringen van die dag. Extreem voldaan (en hongerig) sluiten we onze dag af met een maaltijd. We gaan hiervoor naar hetzelfde hotel als gisteren, maar kiezen voor een ander restaurant: de Explorers Lounge. Ook hier weer erg goed eten. Tot onze verbazing doet onze ober zijn uiterste best om ons volledig in het Nederlands te woord te staan. De beste man is een voormalig militair en heeft op die manier de Nederlandse taal opgepikt. We hebben hem een goede fooi gegeven; die had hij wel verdiend!

Overnachting: Lake Louise Campground ($ 31)
Afstand afgelegd: 30 km

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén