Galapogos

Reizen door de Verenigde Staten en Canada

Tag: Mount Edith Cavell

Jasper

Met ons felbegeerde toegangskaartje voor de weg naar Mount Edith Cavell, melden we ons bij de wegafzetting. We mogen uiteraard doorrijden. Vanaf hier is het nog veertien kilometer rijden naar de parkeerplaats. Helaas is het wederom een grijze dag. We zullen het er maar mee moeten doen! Vol goede moed beginnen we aan de korte wandeling naar Edith Cavell Lake via de Path of the Glacier Trail.

Path of the Glacier Trail

Path of the Glacier Trail

Edith Cavell blijkt een Britse verpleegster te zijn geweest die tijdens de Eerste Wereldoorlog in België werd gefusilleerd door de Duitsers. Een jaar na haar dood besloten de Canadezen deze berg naar haar te vernoemen.

Muggenhel

De trail is helaas niet alleen populair onder toeristen, maar ook onder muggen. Dat zal met de combinatie van bewolkt weer, weinig wind, genoeg water en méér dan genoeg vers mensenbloed te maken hebben. We zijn niet voor één gat te vangen en hebben kleine muskieten-hoofdnetjes meegenomen vanuit Nederland. Het levert ons – behalve een mugvrij hoofd – jaloerse blikken van andere wandelaars op.

Linda met een muskietennetje bij Mount Edith Cavell

Linda met een muskietennetje bij Mount Edith Cavell

Aangekomen bij Edith Cavell Lake zien we de gletsjer liggen die dit meer van water voorziet. Het plan was eigenlijk om verder omhoog te lopen over de Edith Cavell Meadows Trail, voor meer mooie uitzichten. Maar ik voel me niet zo fit, en de muggen nodigen niet echt uit om verder te lopen. We besluiten het dus maar te houden bij dit korte bezoek en lopen terug naar onze auto.

Athabasca Falls

De rest van de dag staat in het teken van watervallen. We maken eerst een stop bij de Athabasca Falls, een brede waterval waar de rivier zich met veel kracht een aantal meters naar beneden stort. Je hoeft er nauwelijks voor te lopen, want de waterval ligt pal aan de doorgaande weg.

"<yoastmark

Sunwapta Falls

Iets zuidelijker liggen de Sunwapta Falls. Ook deze watervallen liggen vlak langs de weg. Via een trail van anderhalve kilometer kun je hier ook de Lower Sunwapta Falls bekijken. Deze halen het qua schoonheid weliswaar niet bij de Upper Sunwapta Falls of de Athabasca Falls, maar de rust hier (dankzij de meer afgelegen ligging) maakt dat goed.

Sunwapta Falls

Sunwapta Falls

Miette Hot Springs

Ik voel me nog steeds redelijk futloos, maar gelukkig vergt niet iedere activiteit hier veel energie. In de Canadese Rockies liggen op diverse plekken hot springs. Eén daarvan bevindt zich in een uithoek van Jasper National Park: Miette Hot Springs. Het is een hot spring waar een heel zwembaden-complex omheen gebouwd is. Het warme water is heerlijk en we blijven enkele uren relaxen in de verschillende buitenbaden.

Berggeit

Bighorn sheep in de buurt van Miette Hot Springs

In de kleedruimte hangt de beste uitvinding van deze vakantie: de badkleding-centrifuge! Een klein apparaatje waar je een natte zwembroek of een nat zwempak in kunt stoppen. Door op de deksel te drukken, wordt de centrifuge-stand geactiveerd. En – tada – na tien seconden heb je een vrijwel droog zwemkledingstuk in je handen. Toch jammer dat ze dat in Nederland niet kennen! Ik heb er in ieder geval nog nooit één gezien…

Wees overigens gewaarschuwd als je een bezoek brengt aan de Miette Hot Springs: de parkeerplaats wordt geterroriseerd door Bighorn Sheep. Hoewel deze dieren normaal gesproken vrij schuw zijn, deinzen de exemplaren hier nergens voor terug.

Bighorn sheep op de parkeerplaats bij Miette Hot Springs

Bighorn sheep op de parkeerplaats bij Miette Hot Springs

Daarnaast hebben ze de gewoonte ontwikkeld om te likken aan autobanden en uitlaatpijpen; dat schijnt een lekkere zoute snack voor ze te zijn. Toch lijkt dit ons niet echt gezond…

Overnachting: Wapiti Campground ($ 31)
Afstand afgelegd: 265 km

Jasper

Het is fijn wakker worden op deze camping: we hebben een heel leuk plekje aan de snelstromende Athabasca-rivier. Het is telkens toch weer een sport om in het voorjaar vanuit Nederland de leukste standplaatsen op de campings uit te zoeken. We letten vooral op hoeveel privacy een plek geeft, of er geen doorgaande weg in de buurt ligt, en of het toiletgebouw niet te dichtbij is. Zo’n gebouw geeft immers alleen maar geluidsoverlast en – als je pech hebt – lichtoverlast. We hebben het rond onze tent het liefst zo donker mogelijk.

Ouderwets in de rij voor kaartjes

Rond 7.00 uur ’s ochtends rijden we naar het dorp Jasper. We treffen een bruisend stadje aan vol met winkels en restaurants. Dit is wel even omschakelen. In de nationale parken in de VS hebben we nog nooit een compleet dorp aangetroffen; laat staan een dorp met zoveel bedrijvigheid. Morgen willen we naar Mount Edith Cavell, één van de bekendste sights hier in de buurt. De parkeergelegenheid is daar door wegwerkzaamheden erg gelimiteerd. Dit is de reden dat we vooraf een vergunning dienen te halen bij het bezoekerscentrum in het dorp. Dat kan pas twee dagen van tevoren, vanaf 8.00 uur ’s ochtends. We sluiten aan in een bescheiden wachtrij in de buitenlucht. Het wachten wordt beloond: een half uur later staan we weer buiten met een ticket in onze hand!

Maligne Canyon

Iets ten noorden van het dorp Jasper ligt de Maligne Road, een weg van 44 kilometer die naar het beroemde bergmeer Maligne Lake leidt. Aan het begin van de weg ligt de Maligne Canyon, alwéér een plek waar een rivier zich diep in de rotsen heeft ingesleten. Omdat het nog vroeg is, is het lekker rustig op de trail. Ondanks het feit dat er hier (logischerwijs) diverse hekken staan en er overal betonnen paden zijn aangelegd, is het een mooie wandelroute.

Maligne Canyon

Maligne Canyon

Op een aantal locaties zijn over de canyon bruggetjes aangelegd en aan beide zijden wordt de canyon geflankeerd door een wandelpad. Bij ieder bruggetje kun je dus zelf kiezen aan welke kant van de rivier je verder wilt lopen. Wij lopen het meest populaire stuk, tot aan de vijfde brug, en lopen dan weer terug naar het startpunt. Op de terugweg komen we aanmerkelijk meer toeristen tegen. Die hebben waarschijnlijk wat langer in hun bed gelegen dan wij. 😉

Wildlife bij Medicine Lake

Ongeveer halverwege de Maligne Road ligt Medicine Lake. Het ligt er sereen bij in vergelijking met de meer ontwikkelde – en dus drukkere – meren hier in de buurt.

"<yoastmark

Bij dit meer zien we een tweetal auto’s stilstaan op een plek waar je dat normaal gesproken niet zo snel zou doen. Maak je zoiets mee, dan hebben we geleerd dat het een goed plan is om zelf óók stil te gaan staan. Er zou immers weleens iets te zien kunnen zijn. En dat blijkt! Een zwarte beer houdt zich op in de buurt van de weg. Hij is best dichtbij! Wat zijn het toch mooie beesten zeg.

"Zwarte

Iets verderop zien we ook nog een fraai hert langs de weg staan. Nu zie je op een gemiddelde Amerika-reis wel minstens honderd herten, maar dit exemplaar (mét gewei) poseert wel erg charmant voor de foto.

Hert in de buurt van Maligne Lake

Hert in de buurt van Maligne Lake

Maligne Lake & Mary Schaeffer Loop

Het weer werkt vandaag niet mee. De luchten zijn grijs: vermoedelijk deels vanwege bewolking, en deels vanwege de vele bosbranden in de regio. Bij Maligne Lake lopen we de Mary Schaeffer Loop. Deze trail loopt gedeeltelijk langs het water, en gedeeltelijk door het bos. Het zal misschien met het weer samenhangen, maar de route kan ons niet echt bekoren. Dat wil zeggen: ik zou dit landschap graag in mijn achtertuin hebben, maar het verliest de strijd in vergelijking met onze andere wandelingen door de Rockies.

Bambi is ook present

Bambi is ook present

Op de weg terug naar de camping rijden we wederom door het dorp Jasper. Aan eetgelegenheden hier geen gebrek. Het blijkt nog een hele kunst om iets uit te zoeken. Tot slot doen we ook nog wat dagelijkse inkopen bij de plaatselijke supermarkt.

Linda en een berggeit

Linda en een opgezette berggeit

Overnachting: Wapiti Campground ($ 31)
Afstand afgelegd: 110 km

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén