Het voelt toch wat vreemd, wakker worden in het huis van een vreemde terwijl er niemand thuis is. We hebben goed geslapen en na een frisse douche sluiten we de woning zorgvuldig af. We zorgen er voor dat geen van de drie schoothondjes (formaat cavia) weet te ontsnappen.
Moss Landing
Vandaag gaan we walvissen spotten vanaf een boot. Althans, dat is de bedoeling; garanties heb je nooit. Linda heeft al eerder iets vergelijkbaars ondernomen in Zuid-Afrika, maar voor mij is dit nieuw. Om 10.00 uur moeten we in de haven van Moss Landing zijn, een klein kustplaatsje op een half uur rijden ten noorden van Monterey. We kunnen dus rustig aan doen, want onderweg hebben we geen stops gepland. In Moss Landing valt mijn mond open van verbazing: hier geldt klaarblijkelijk betaald parkeren! Dat heb ik deze hele reis nog nergens meegemaakt. Van een parkeerautomaat hebben ze hier bovendien nog niet gehoord. Je stopt wat dollars in een envelopje waarop je je naam en kenteken schrijft, en dat deponeer je vervolgens in een brievenbus. De techniek staat voor niets!
We zijn ruim op tijd bij de verzamelplaats van Sanctuary Cruises en al snel verschijnt onze gids annex marien biologe, die de aanwezigen alvast wat vertelt over de boottocht. Omdat het er nogal ruig aan toe kan gaan op zee, worden er anti-zeeziekte-armbandjes verhuurd. Ik heb weinig vertrouwen in de werking van die bandjes, en besluit geen gebruik te maken van het aanbod. De boot waarmee we de oceaan op gaan is geen grote boot; we zijn ook maar met een man of dertig. In het ochtendzonnetje wachten we geduldig af tot het tijd is om aan boord te gaan.
Walvissen spotten
Wat volgt is een boottocht van ruim drie uur door de Monterey Bay. Nog vóór we de haven uit zijn, zien we het eerste ‘wilde’ dier al: een zeeleeuw zit te relaxen op de achtersteven van een plezierjacht. Je zult hier maar een boot hebben. Dan moet je continu de zeeleeuwen uit je kajuit verdrijven en vóór je het weet gaan ze er met je visvangst vandoor…
Als we op open water zijn, blijkt dat men niet heeft overdreven over de ruigheid van de zee. Nooit eerder bevond ik me op een boot die zó hard heen en weer zwiepte. We zien een aantal dolfijnen en meerdere walvissen. Missie geslaagd dus! Bijzonder is ook de maanvis (of mola mola), die op slechts een paar meter van onze boot een eindje meezwemt en goed zichtbaar is aan het wateroppervlak. Hoewel er in deze wateren ook orka’s voorkomen, krijgen we die vandaag helaas niet te zien. Tijdens de boottocht worden er allerlei wetenswaardigheden verteld door de gids. Mede daardoor ervaren wij dit als een erg geslaagde ochtend. Wij kunnen een boottocht met Sanctuary Cruises dus van harte aanbevelen!
Na het afmeren beginnen we aan ons laatste autoritje van deze reis. We blijven de kustroute volgen tot aan Half Moon Bay, en steken dan de heuvels over richting de San Francisco Bay Area en het vliegveld van San Francisco, waar we onze auto zullen inleveren. Vlak voorbij Moss Landing komen we nog door Santa Cruz, een ander kuststadje. Hier vind je op het strand de Santa Cruz Beach Boardwalk, het oudste pretpark van California. We rijden hier echter aan voorbij omdat we geen zin hebben om door het drukke stadsverkeer te rijden. Bovendien kijken we vooral uit naar San Francisco!
Auto inleveren
Het rijden naar het vliegveld valt alleszins mee. De snelwegen zijn overzichtelijk en de route naar het vliegveld is dat ook. We verbazen ons over de snelheid waarmee we de auto kunnen inleveren. Dat kost nog geen tien seconden. De medewerkers van Alamo zijn allerminst geïnteresseerd in de staat van de auto. Ergens ook wel logisch, aangezien er geen eigen risico is.
Omdat we veel bagage hebben, wil ik een baggage cart huren om onze bagage mee naar het vliegveld en de taxistandplaatsen te brengen. Helaas weigert de dispenser dienst. Weg 5 dollar. Bij een andere dispenser lukt het wel. Dat is dus 10 dollar voor het huren van een stom vliegveldkarretje. Na thuiskomst mail ik nog wat over en weer met het bedrijf dat verantwoordelijk is voor deze weigerachtige apparaten. Men wil wel een cheque opsturen ter waarde van 5 dollar. Aardig aangeboden, maar allemaal niet zo praktisch indien je niet in de VS woont. Een Amerikaanse cheque incasseren in Nederland kost vermoedelijk méér dan dat het in dit geval zou opleveren.
San Francisco
Vanaf het vliegveld nemen we een deeltaxi naar ons hotel in downtown San Francisco. Al met al duurt het met deze deeltaxi veel langer dan het zou hebben geduurd met een privé-taxi. Een volgende keer wordt het waarschijnlijk dus toch weer een gewone taxi (of Uber of Lyft).
Ons hotel is eigenlijk geen hotel, maar een hostel. Het voelt wél als een hotel. Accommodatie in San Francisco kan erg duur zijn, zeker als je iets zoekt op een A-locatie. Ons oog viel daarom op het HI Hostel op slechts één blok van Union Square. We hebben hier een privé-kamer met eigen badkamer. Kamers worden elke dag netjes opgemaakt. De kamer is ook nog eens erg ruim en best comfortabel. Van de gemeenschappelijke vertrekken in het gebouw maken we geen gebruik, maar alles ziet er hip en modern uit. De sfeer is ook erg goed. We betalen omgerekend zo’n 115 euro per nacht, inclusief een eenvoudig ontbijt. Voor deze locatie echt een koopje. We kunnen deze accommodatie dus aan iedereen aanbevelen. Laat je vooral niet afschrikken door het label ‘hostel’!
Uitgeput
Inmiddels zijn we best moe van ons dagprogramma. Vooral het rondslenteren op een druk vliegveld, het wachten op een taxi en het slepen met bagage vreet energie. We zullen nog wel iets moeten eten, maar hebben niet de puf om eropuit te gaan. Ik bedenk me dat eten bestellen hier vast niet zo’n probleem is. Via de Yelp-app op mijn telefoon zie ik dat er binnen honderd meter tientallen(!) plekken zijn waar je eten kunt afhalen. Ik bestel en betaal via de app wat gerechten bij de plaatselijke Thai (Chabaa Thai Cuisine), steek tien minuten later de straat over en haal het af. Gemak dient de mens, zeker in Amerika. Smikkelen maar!
Overnachting: HI San Francisco Downtown ($ 131)
Afstand afgelegd: 180 km