Wandelparadijs
Binnen Yosemite National Park bestaan ontzettend veel wandelmogelijkheden. Dat is ook niet gek, want het is één van de oudste nationale parken ter wereld. Om maar weer eens een vergelijking met onze eigen Hoge Veluwe te maken: Yosemite is met 3080 km2 ruim vijftig keer groter! Vandaag gaan we flink gebruik maken van die wandelmogelijkheden. Op het programma staat de Panorama Trail, een wandeling van ruim 13 kilometer lengte. Het pad loopt vanaf het hooggelegen Glacier Point naar de vallei waar ons tentje staat. Het is dus geen rondwandeling, en dat maakt het logistiek gezien direct een stuk ingewikkelder. Gelukkig gaat er een bus vanuit de vallei naar Glacier Point. Hemelsbreed is dat een afstand van nog geen kilometer, maar de reistijd bedraagt meer dan een uur.
De bus vertrekt om half negen in de ochtend. We hebben hier al maanden geleden kaartjes voor aangeschaft. Dat is maar goed ook, want de bus is uiteindelijk tot de nok toe gevuld. Bij de vertrekhalte blijven heel wat mensen achter die geen kaartje hebben kunnen bemachtigen. De buskaartjes kosten overigens maar liefst 25 dollar per stuk. Voor dat bedrag gaat er dan wél een gids mee die onderweg dingen vertelt over de omgeving. Zo stoppen we kort om El Capitan te bewonderen, een verticale rotswand die wereldwijd beroemdheid geniet onder bergbeklimmers. De meeste klimmers doen er maar liefst drie tot vijf dagen over om de top te bereiken. Dat betekent dat er onderweg gegeten en geslapen moet worden. Hiervoor worden tenten gebruikt die opgehangen worden aan de verticale rotswand. Mijn onmiddellijke gedachte: nog voor geen miljoen!
Glacier Point
Op de Glacier Point Road houdt de bus abrupt stil: de gids ziet in de verte een beer lopen. Gelukkig bevindt onze harige vriend zich aan de ‘juiste’ kant van de bus, zodat we niet over andere reizigers heen hoeven klimmen om een glimp van de beer op te vangen. Het is een zwarte beer, de enige soort die hier voorkomt. Zwarte beren zijn overigens niet per definitie zwart: ze kunnen ook lichtbruin of donkerbruin zijn. Jammer genoeg bevindt de beer zich nét te ver weg om hem echt goed te kunnen bekijken. Hmm, misschien toch een verrekijker aanschaffen voor een volgende reis?
Aangekomen bij Glacier Point beginnen we niet meteen aan de wandeling. Glacier Point vormt zelf immers al een prachtig uitkijkpunt. De rots waarop we ons bevinden, loopt aan het uiteinde verticaal naar beneden. Ver beneden ons zien we de vallei liggen van waaruit we vanochtend vertrokken zijn. In de verte is ook Yosemite Falls zichtbaar, met 739 meter de hoogste waterval van het park. De hoogste waterval ter wereld is met 979 meter nog nét iets hoger en bevindt zich in Venezuela, aldus Wikipedia.
Half Dome
Vanaf Glacier Point heb je een goed zicht op Half Dome, een kenmerkende grote rots met aan één kant een bolle wand. Het is mogelijk om ook deze rots te beklimmen. Je hoeft daarvoor geen geoefende klimmer te zijn, want er is een metalen ketting bevestigd waarlangs je omhoog kunt lopen. Je moet echter geen hoogtevrees hebben en ongevaarlijk is het ook al niet: ondanks de ketting valt hier af en toe iemand naar beneden. Een ‘leuker’ feitje is dat Half Dome in Nederland regelmatig in het dagelijks leven te zien is. Het logo van outdoormerk The North Face is namelijk gebaseerd op deze rots, en heel wat Nederlanders hobbelen in deze kleding rond (wijzelf incluis).
Panorama Trail
De Panorama Trail is een erg afwisselende trail. De wandeling gaat netto uiteraard bergafwaarts, maar dat neemt niet weg dat er halverwege nog een flinke klim vereist is. Het eerste deel van de wandeling voert door een bosrijk gebied, hetgeen gepaard gaat met prachtige vergezichten richting de vallei. Bij iedere bocht verwacht ik een berenfamilie tegen te zullen komen, maar dat valt tegen. Of ik dat een meevaller of een tegenvaller vind, laat ik even in het midden. Beren zijn prachtige dieren, maar je moet er geen ruzie mee krijgen.
Plots horen we vanuit het struikgewas terugkerend een laag grommend geluid, dat we niet goed kunnen lokaliseren. We besluiten om extra veel lawaai te maken om eventuele enge dieren op afstand te houden. Zonder kleerscheuren bereiken we de volgende etappe. Navraag bij een ranger leert ons later dat we waarschijnlijk een hoender (grouse) hebben gehoord. Toch een minder spannend verhaal voor het thuisfront…
Mist Trail
Het tweede deel van de wandeling is zo mogelijk nog mooier dan het eerste deel. Via de Mist Trail dalen we af langs Nevada Falls en Vernal Falls, twee krachtige watervallen van 200 en 100 meter hoog. Het pad heet niet voor niets de Mist Trail: je loopt hier continu in een spray van fijne waterdruppeltjes. Vanzelfsprekend worden daardoor ook de steile traptreden behoorlijk nat (lees: spekglad). De rivier die hier naar beneden stort, is de Merced River. In de lente is dit een kolkende rivier, en moet je er dus voor zorgen dat je niet in het water belandt. Met enige regelmaat plonst een argeloze toerist in het water, om vervolgens de diepte in te storten. Wat een natuurgeweld!
Bezweet en nat van de watervallen bereiken we ons eindpunt. Na zo’n inspannende wandeling is het natuurlijk best prettig om even te kunnen douchen. Dat kost 5 dollar. Wat blijkt: het kost evenveel om een duik te nemen in het openluchtzwembad van Yosemite Valley Lodge. En daar hebben ze natuurlijk ook gewoon douches! We hoeven niet lang na te denken en plonzen in de vroege avond in het zwembad. Het water is prima van temperatuur en het is heerlijk om hier even te ontspannen. Bovendien zijn er weinig andere gasten. Als we na afloop gaan douchen, is het desalniettemin een aangename verrassing dat er geheel geen wachtrij is. Dat was gisterenavond wel anders bij de douches van Camp 4. Dus voor iedereen die kampeert in Yosemite en heerlijk rustig wil douchen: ga naar het zwembad!
Overnachting: North Pines Campground ($ 26)
Afstand afgelegd: 0 km