Het is nog erg vroeg als de wekker gaat. Om 10.20 uur vliegen we met British Airways naar Londen Heathrow, waar we minder dan anderhalf uur de tijd zullen hebben om onze aansluitende vlucht naar Las Vegas te halen. De afgelopen nacht hebben we bij het Van der Valk-hotel bij Schiphol overnacht, zodat we niet in alle vroegte met de trein naar het vliegveld hoeven af te reizen. Alhoewel het in de ontbijtzaal van het hotel zeer rustig is, blijkt de shuttlebus naar het vliegveld uiteindelijk goed gevuld te zijn. Het Van der Valk-hotel kan ik overigens niet bijzonder aanbevelen. Het hotel oogt gedateerd en komt op mij wat onpersoonlijk over. Er zijn ongetwijfeld prettigere hotels in de buurt van Schiphol te vinden.
Vertrek vanaf Schiphol
Aangekomen op Schiphol begeven we ons richting de balie van British Airways om onze bagage in te checken, en lopen we via de security alvast richting de gate. Schiphol beleeft vandaag niet één van haar drukste dagen; lange wachtrijen blijven ons gelukkig bespaard. Hoewel ik al heel wat verre reizen gemaakt heb, is dit een van de eerste keren dat ik vertrek vanaf Schiphol. Vliegen vanaf een Duits vliegveld is vanuit onze woonplaats Nijmegen even aantrekkelijk qua reistijd en bovendien vaak goedkoper.
De vlucht naar Londen verloopt zonder noemenswaardige bijzonderheden. Desalniettemin ben ik enigszins gespannen, omdat ik weet dat 1 uur en 25 minuten overstaptijd op Londen Heathrow niet erg ruim is. Gelukkig blijkt het slechts 100 meter lopen te zijn van onze aankomstgate tot aan de pendelbus naar terminal 3. Daar krijgen we direct een prioriteitsbadge uitgereikt door een medewerker van het vliegveld, waarmee diverse wachtrijen kunnen worden afgesneden. Uiteindelijk komen we ruimschoots op tijd (en ontspannen) aan bij de gate voor onze vlucht richting Las Vegas, een hele opluchting!
Turbulentie
In het vliegtuig probeer ik vooral te rusten, terwijl Linda zich vermaakt met de films op het onboard entertainmentsysteem. Tegen de tijd dat we Las Vegas naderen en de landing wordt ingezet, krijgt het vliegtuig plots last van turbulentie. Hoe lager we vliegen, hoe heftiger het wordt. Ik ben meestal niet zo onder de indruk van een beetje turbulentie, maar dít is echt niet prettig.
Op het moment dat het vliegtuig de landingsbaan raakt, wordt het gehele vliegtuig door elkaar geschud en klinkt er gevaarlijk veel herrie. Enkele seconden later stijgt het vliegtuig weer op en zien we de Strip onder ons kleiner worden. De gezagvoerder roept om dat er geen reden is tot paniek. We zullen een rondje vliegen en over twintig minuten een nieuwe landingspoging ondernemen. Inmiddels liggen er meerdere plasjes braaksel op de vloer van het vliegtuig, stijgt er een weeïge geur op en zien we om ons heen veel angstige gezichten… Uiteindelijk zien we voor de tweede keer Lake Mead verschijnen en gelukkig verloopt de tweede landingspoging zonder enige hapering.
Aankomst in Las Vegas
Het vliegveld van Las Vegas kent al net zo weinig drukte als Schiphol; er staan nauwelijks rijen bij immigration en we zijn binnen een minuut of tien aan de buurt. Dit is wel even een spannend moment. Linda en ik zijn nooit eerder in Amerika geweest en hebben in verband met een recente vakantie in Iran een visum moeten aanvragen voor deze Amerika-reis. De vriendelijke beambte checkt onze paspoorten en ziet allereerst het Iraanse visum van Linda. Hij vraagt wat we in Iran hebben gedaan, maar vindt het verder geen issue. “So, you’ve been hiking in Iran? That’s cool!”
Nog geen twee minuten later lopen we richting de taxistandplaatsen, waar de shuttlebus van het hotel ons zal oppikken. We kiezen er bewust voor om eerst even goed te slapen en pas morgen onze huurauto op te halen. We overnachten in het Hampton Inn Tropicana, een eenvoudig maar prettig hotel op ongeveer 1 kilometer van de Strip. In eerste instantie overwegen we nog om ’s avonds een bezoekje aan de Strip te brengen, maar we zijn zó moe dat we pardoes in slaap vallen.
Uitzicht vanuit hotelkamer in Las Vegas
Overnachting: Hampton Inn Tropicana ($ 120)