Galapogos

Reizen door de Verenigde Staten en Canada

Tag: Grand Canyon National Park

Grand Canyon naar Page

Vandaag gaan we de portemonnee trekken, maar met een goede reden: om acht uur ’s ochtends mogen we de Grand Canyon vanuit de lucht bewonderen tijdens een helikoptervlucht. In verband met het inchecken en de veiligheidsuitleg moeten we geruime tijd van tevoren aanwezig zijn, dus we staan vroeg op. Omdat er op dit tijdstip weinig open is, voelen we ons genoodzaakt ontbijt af te halen bij McDonald’s. Open vanaf vijf uur ’s ochtends voor ontbijt.

Helikoptervlucht boven Grand Canyon

We vertrekken naar het vliegveld van Tusayan, van waaruit onze helikopter zal vertrekken. Het is even zoeken, want er zijn meerdere helikopterbedrijven actief op het terrein van het vliegveld. Pas na een paar rondjes rijden vinden we de juiste locatie. We zijn precies op tijd en blijken de eersten te zijn. Naarmate de klok van acht uur nadert, wordt het steeds drukker. Uiteindelijk zijn er genoeg personen om zo’n tien helikopters te vullen. Wanneer je bedenkt dat er bij daglicht vrijwel ieder uur van de dag helikoptervluchten vertrekken – bij meerdere aanbieders en vanaf meerdere locaties – dan besef je dat er écht ontzettend veel gevlogen wordt boven de canyon. In een stuk uit 2011 lees ik dat het aantal vluchten per dag gemaximeerd is op een kleine 400. Je praat dan al snel over een omzet van ruim een half miljoen euro per dag; ongelofelijk.

Onze helikopter

Onze helikopter

De vlucht is ontzettend mooi. We zitten met vier andere gasten in de helikopter. De lucht is kraakhelder en op dit uur van het dag is het licht ook erg prettig. We vliegen eerst een kleine tien minuten over het naaldbos dat het vliegveld scheidt van de rim, om vervolgens door middel van een cirkelbeweging de rim twee keer over te steken.

Vanaf de south rim is het op de meeste plekken niet mogelijk de Colorado-rivier te zien, maar vanuit de helikopter is dit natuurlijk geen enkel probleem. Ondanks het feit dat we met veel helikopters in formatie vliegen, merk je eigenlijk niets van het overige vliegverkeer. De helikopters vliegen één voor één de vaste route, op geruime afstand van elkaar. In de helikopter wordt via onze headsets een Engelstalig bandje met achtergrondinformatie over de Grand Canyon afgespeeld. Op initiatief van de piloot wordt de boel nog eens dunnetjes overgedaan in het Nederlands. Dat was op zich natuurlijk niet nodig. 🙂

Zicht op Colorado-rivier vanuit de helikopter, Grand Canyon National Park

Zicht op Colorado-rivier vanuit de helikopter

Desert View Drive

Na de helikoptervlucht (zo, die kunnen we van ons lijstje strepen!) is het nog vroeg en ligt de dag nog voor ons. Dat is maar goed ook, want er is nog heel wat te zien. We verlaten de Grand Canyon via de Desert View Drive en stoppen op ons gemak bij alle viewpoints die we tegenkomen. Buiten de grenzen van het nationale park nemen we een kijkje bij het Little Colorado River Viewpoint, bestierd door Navajo. Entreeprijs: een donatie naar keuze. De Little Colorado River komt verder stroomafwaarts samen met de Colorado River. Na alle pracht en praal van de Grand Canyon maakt dit viewpoint wat minder indruk op ons.

Horseshoe Bend

Ongeveer anderhalf uur nadat we zijn weggereden bij de Little Colorado River arriveren we bij het stadje Page. Hier bezoeken we eerst Horseshoe Bend, een iconisch uitzichtpunt over de Colorado-rivier. Zoals de naam al suggereert, maakt de rivier hier een bocht in de vorm van een hoefijzer. Het is een prachtige plek, één van de absolute hoogtepunten van onze reis.

Vanaf de parkeerplaats is het ongeveer één kilometer lopen tot aan de rim, waarbij je in eerste instantie door mul zand omhoog klimt. Pas op het allerlaatste moment heb je daarbij door dat je op een driehonderd meter diep ravijn afstevent (vergelijkbaar met de hoogte van de Eiffeltoren). Hier is heel wat nodig voor de perfecte foto: én een flinke groothoeklens, én lichtinval op het juiste moment van de dag, én een flinke portie lef. Dat laatste omdat je behoorlijk dichtbij de rand van het plateau dient te gaan staan, nabij het punt waar de rotswand een verticale drop maakt. Geruststellend is echter dat er op z’n minst al een miljoen foto’s vanaf dit punt gemaakt zijn. Ook wij zijn hierin geslaagd; zie onderstaand het resultaat!

Horseshoe Bend

Horseshoe Bend

Page

Na Horseshoe Bend rijden we naar Page, waar we inkopen doen bij Walmart en een broodje eten bij een Subway-vestiging. Vervolgens maken we een korte wandeling bij de Glen Canyon Dam, een dam die qua grootte vergelijkbaar is met de Hoover Dam. Vanaf hier is het nog twintig minuten rijden naar onze camping aan Lake Powell. Ook hier komt onze America The Beautiful-pas weer goed van pas. We slapen op Wahweap Campground, een commerciële campground. Dat betekent dat de kampeerplekken zich wat dichter op elkaar bevinden, maar ook dat er goede voorzieningen zijn in de vorm van douches, een wasserette en wifi. Van alledrie maken we dankbaar gebruik. Bij ons tentje genieten we in de avondzon van een lekkere salade en het vrije uitzicht over Lake Powell.

Overnachting: Wahweap Campground ($ 23)
Afstand afgelegd: 265 km

Grand Canyon

Vandaag staat de hele dag in het teken van de Grand Canyon. Vóórdat we richting de canyon gaan moeten we echter onze helikoptervlucht van morgen herbevestigen. Makkelijker gezegd dan gedaan, want we hebben met onze mobiele telefoons geen bereik in Grand Canyon Village. We rijden naar Tusayan, maar ook daar geen succes. Uiteindelijk besluiten we bij McDonald’s langs te gaan (gratis wifi!) zodat we via Skype even kunnen bellen.

South Kaibab Trail

Deze ochtend willen we een deel van de South Kaibab Trail lopen. Omdat de trailhead alleen per shuttlebus bereikbaar is, parkeren we onze auto bij het visitor center. Vanaf Mather Point zien we voor het eerst de canyon. Het is vroeg; de zon is nog maar net op. Snel begeven we ons richting de bus, zodat we tijdig aan onze wandeling kunnen beginnen. Op deze manier hopen we de zon enigszins te vermijden; bovendien willen we ’s middags nog een aantal viewpoints afgaan.

South Kaibab Trail in Grand Canyon

South Kaibab Trail

De South Kaibab Trail is vanaf de eerste meter genieten dankzij de weidse uitzichten over de canyon. Wow! We zijn bepaald niet de enige wandelaars, maar het is ook weer geen file-lopen. Prima dus. Mijn hoogtevrees levert geen problemen op: het pad is overal breed genoeg en op de meeste plekken is het pad aan de zijkanten beschermd door rotsen. Bij Ooh Aah Point maken we een uitgebreide fotostop, om even later onze wandeling te vervolgen richting Cedar Ridge.

Cedar Ridge

Cedar Ridge is een relatief groot plateau met veel ruimte om te zitten, wat te eten en drinken, en van het uitzicht te genieten. We merken tijdens het eten dat we onze aandacht geen moment kunnen laten verslappen: brutale grondeekhoorns hebben het op onze muesli-repen gemunt. Grondeekhoorns zullen we uiteindelijk op veel plekken in Amerika zien, maar brutaler dan hier zullen we ze niet meer treffen. Ondertussen wordt de zon steeds krachtiger. We besluiten dat Cedar Ridge ons keerpunt zal vormen, mede vanwege het middagprogramma dat we nog voor de boeg hebben.

Het omhoog lopen gaat bijna net zo snel als het naar beneden lopen, maar is aanzienlijk vermoeiender: de zon heeft inmiddels diverse delen van de route bereikt. We pauzeren regelmatig in de schaduw van een rotswand. Boven aangekomen zijn we er direct over uit: een volgende keer willen we absoluut afdalen tot de bodem van de canyon! We twijfelen er nu al niet over dat er een tweede reis zal volgen.

Pizza in Tusayan

Middels de shuttlebus reizen we af naar onze volgende stop: Yaki Point. Vanaf dit punt is een deel van de South Kaibab Trail te zien waarover we zojuist gelopen hebben; erg leuk. We stappen weer in de bus en keren terug naar het bezoekerscentrum. Omdat we inmiddels flinke honger hebben, pakken we de auto om een hapje te gaan eten bij het eerste de beste restaurant in Tusayan. Het wordt Pizza Hut, waar we – gewaarschuwd over de Amerikaanse porties – ieder een small pizza bestellen. Ietwat beteuterd constateren we dat onze pizza’s eerder het predikaat mini verdienen, maar desalniettemin raken onze magen voldoende gevuld.

Zonsondergang

Het tweede deel van de dag besteden we door verschillende viewpoints langs de Hermit Road af te gaan, en hier en daar een stukje van de Rim Trail te lopen. De prachtige zonsondergang bekijken we vanaf Mohave Point, waar we diep in de canyon de Colorado-rivier kunnen zien glinsteren.

Zonsondergang aan Rim Trail in Grand Canyon

Zonsondergang aan Rim Trail in Grand Canyon

Na afloop van de zonsondergang lopen we over de Rim Trail naar het nabijgelegen Hopi Point, in de hoop dat we daar minder lang in de rij hoeven staan voor een shuttlebus terug naar Grand Canyon Village. Dat klopt: in plaats van enkele honderden mensen zijn we hier met zo’n tien man. Echter, we hebben er niet op gerekend dat hier ook véél minder bussen stoppen. In de verte zien we tientallen bussen voorbij rijden die niet bij onze halte stoppen. We zien de bui al hangen: dat wordt lopen in het pikkedonker! Gelukkig wordt ons wachten na een half uur beloond.

Overnachting: Mather Campground ($ 18)
Afstand afgelegd: 30 km

Las Vegas naar Grand Canyon

Het is aangenaam wakker worden in de Hampton Inn. Dit hotel is echt een prettige plek: de kamers en bedden zijn fijn, de lobby kent gezellige zithoekjes en het personeel is erg vriendelijk. Bij onze overnachting is een eenvoudig maar smakelijk ontbijt inbegrepen. We ontbijten op ons gemak, en laten de receptie vervolgens een taxi bestellen die ons naar het McCarran Rent-a-Car-Center brengt. Vandaag rijden we van Las Vegas naar de Grand Canyon, waarbij we onderweg Lake Mead en de Hoover Dam aan zullen doen. Ook zullen we een stukje over de historische Route 66 rijden.

Ophalen huurauto

We hebben onze auto gehuurd via drive-usa.de, waarbij onze keuze in eerste instantie was gevallen op een intermediate car bij Alamo. Toen we vlak vóór onze reis zagen dat via rentalcars.com een fullsize car van Alamo werd aangeboden voor 100 euro minder, heb ik contact opgenomen met drive-usa.com. Het prijsverschil werd aan ons terugbetaald en een upgrade naar een fullsize car was vanzelfsprekend. Uitstekende service dus!

Aangekomen bij de balie van Alamo staan er drie medewerkers uit hun neus te eten: we zijn de enige klanten. De baliemedewerker is vriendelijk, vraagt of we behoefte hebben aan roadside assistence (“nee”), en wijst ons vervolgens naar de parkeerlocatie van de auto’s. Daar worden we door een volgende medewerker begroet, die naar onze papieren kijkt en ziet dat we onze auto zullen inleveren in Californië. Al snel worden we meegetroond naar een hagelnieuwe, witte SUV (een GMC Terrain).

Flinke SUV!

We hebben weinig verstand van auto’s – laat staan van Amerikaanse auto’s – maar dit ziet er niet verkeerd uit! De GMC is een stuk groter dan de Toyota Prius die we thuis rijden, maar de kleur is in ieder geval vertrouwd :-). De greeter maakt wat notities op onze reisbescheiden, voornamelijk omdat deze auto zich in een hogere categorie bevindt dan waarvoor we hebben betaald, en vervolgens zijn we vrij om te gaan. We laden onze bagage in en installeren het navigatiesysteem dat we uit Nederland hebben meegenomen. Aangezien ik net anderhalve maand in het bezit ben van mijn rijbewijs, krijgt Linda de eer om de eerste autorit te maken. Onze roadtrip gaat van start!

In de maanden voor ons vertrek heb ik de moeite genomen om alle ritten van onze vakantie uit te zetten in Garmin Basecamp op mijn computer, en deze vervolgens in te laden in ons navigatiesysteem. Op deze manier hoeven we op vakantie zelf niet teveel na te denken over de mooiste routes tussen A en B en hebben we inzicht in het totaal aantal kilometers dat nog voor ons ligt.

Lake Mead

De route van vandaag leidt oostwaarts. We verlaten Las Vegas via Warm Springs Road en de 564. Bij gemakswinkel ‘Laker Plaza’ (net buiten de stad) stoppen we kort om wat eerste levensbehoeften aan te schaffen, voornamelijk een paar flessen water en iets te eten. We betalen hier werkelijk de hoofdprijs; je reinste afzetterij. Tip dus aan alle Amerika-gangers: sla deze winkel over. Bij de ingang van Lake Mead National Recreation Area kopen we voor 80 dollar onze America The Beautiful-pas, waarmee we onszelf gedurende deze reis verzekeren van toegang tot alle nationale parken.

Linda bij Lake Mead

Linda bij Lake Mead

Bij Lake Mead stoppen we bij enkele viewpoints. Wat een prachtig meer en wat een weidsheid en rust. Vanuit het vliegtuig hadden we het meer al kunnen bewonderen, maar zo vanaf de grond is het minstens zo mooi. Lake Mead is het stuwmeer dat werd gecreëerd door de aanleg van de Hoover Dam. Het is echter niet mogelijk om de Hoover Dam te zien vanaf deze viewpoints: de dam ligt vanaf hier ongeveer 3 kilometer landinwaarts.

Hoover Dam

We rijden verder richting het zuiden, verlaten het Lake Mead-gebied en rijden voor het eerste de Interstate op. Dat is van korte duur, want al na enkele minuten verlaten we diezelfde snelweg weer om een bezoekje te brengen aan de Hoover Dam. We parkeren onze auto eerst vóór de dam. Dit geeft ons gelegenheid om de zuidkant van de dam vanaf indrukwekkende hoogte te bekijken op de Pedestrian Walkway. We rijden vervolgens de dam zelf over en parkeren onze auto, alwaar we de dam bewonderen vanaf de zijde van Lake Mead en de iconische intake towers.

Hoover Dam

Hoover Dam

Hoover Dam

Na ons bezoek aan de Hoover Dam rijden we door naar Kingman. Tijd om te lunchen, en dat doen we bij In ’n Out Burger, een fastfoodketen waar men in het Westen van Amerika erg trots op is. Onze taxichauffeur van vanochtend was bijna aan het watertanden toen hij ons over deze keten vertelde. Wie zijn wij vervolgens om de adviezen van een local in de wind te slaan? Enfin, de burgers en frietjes smaakten prima, maar de maaltijd maakte zeker geen onuitwisbare indruk. Tegenover de In ’n Out Burger bevindt zich een Walmart-vestiging, waar we uitgebreid inkopen doen. We kopen hier een koelbox die we meteen vullen met ijsblokjes. Verder kopen we vooral basisvoedsel zoals brood en muesli-repen, véél drinkwater en een aantal blikjes frisdrank.

Route 66

Tussen Kingman en Grand Canyon nemen we een kleine omweg, zodat we een stuk van Route 66 kunnen meepakken. Alhoewel het prettig rijdt, doet deze weg ons niet bijzonder veel. We stoppen onderweg bij Hackberry, waar iconische benzinepompen, oude auto’s en diverse oude prullaria te vinden zijn. We houden het vrij snel voor gezien en vervolgen onze reis.

Tegen de tijd dat we Grand Canyon Village bereiken, begint het al aardig donker te worden. Er is niemand meer aanwezig bij de receptie van de campground, maar onze naam staat keurig op het raam van het receptiegebouwtje geplakt, onder vermelding van het nummer van onze kampeerplek (hoewel we die een half jaar geleden zelf hebben uitgekozen, haha). We raken aan de praat met een Zwitserse vrouw die nogal in paniek is: tegen haar verwachting in blijken alle campings in de wijde omtrek vol te zitten. We zijn benieuwd of deze vrouw uiteindelijk toch nog een kampeerplekje gevonden heeft…

Hackberry General Store

Hackberry General Store

Onze kampeerplek hebben we snel gevonden. Voor het eerst deze vakantie zetten we onze tent op. Uiteindelijk zullen we hem deze reis acht keer moeten opbouwen en afbreken. Speciaal voor deze reis hebben we een nieuwe tent aangeschaft in Nederland, die zeer snel op te bouwen is. Aangezien het inmiddels aardedonker is buiten, hebben we direct profijt van onze aanschaf. Niet veel later kruipen we tevreden in onze slaapzakken.

Overnachting: Mather Campground ($ 18)
Afstand afgelegd: 485 km

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén