Voor de allerlaatste keer deze vakantie breken we ons tentje af. De vakantie zit er echter nog niet op. De komende twee nachten slapen we in Airbnb’s (de eerste keer voor ons!). Daarna slapen we een drietal nachten in een hostel annex hotel in San Francisco.
Aan het afbreken van de tent waren we eerder deze reis niet zoveel tijd kwijt. De tent, slaapzakken en matjes hoefden immers niet steeds netjes te worden opgeborgen: er was ruimte genoeg in onze auto. Maar vandaag pakken we alle kampeerspullen alvast in voor de terugreis, want hier hebben we alle ruimte om dat te doen. Het gastankje dat we bij aanvang van onze reis hebben gekocht zal uiteraard niet mee terug het vliegtuig in mogen. Het tankje is overigens nog lang niet leeg. We hebben geen flauw idee waar we dit materiaal kunnen achterlaten, en helaas weten de park rangers het bij navraag evenmin. We nemen het tankje dus maar mee richting de kust!
General Sherman Tree
Deze ochtend staat de belangrijkste bezienswaardigheid in Sequoia National Park op het programma. We gaan de allergrootste boom ter wereld bezichtigen, de General Sherman Tree. Dat niet alleen, we gaan óók een aantal andere grote sequoia’s van dichtbij zien. Het is erg rustig in het park, en we hebben de parkeerplaats bijna voor onszelf. Toch vreemd, want het is al half juni en dus volop zomer hier. We lopen de General Sherman Trail en de Congress Trail, bij elkaar een kilometer of vier. Het is echt niet te geloven hoe groot die sequoia’s zijn. Van de General Sherman Tree valt je mond zelfs wagenwijd open. Deze jongen is meer dan 80 meter hoog en heeft een omtrek van meer dan 30 meter. De diameter is bijna 8 meter. Dat betekent dat vier volwassen mannen achter elkaar op de grond kunnen gaan liggen, en dan nóg is de boom breder.
Sequoia-bomen zijn dus reusachtig groot, maar er zijn bomen die hoger zijn (de Redwoods aan de Amerikaanse Westkust), bomen die breder zijn (de Baobabs in Afrika) en bomen die ouder worden (de Bristlecone pines in het Great Basin National Park). Deze alinea bewijst wederom dat je écht veel wijzer wordt van Wikipedia. Het verschil tussen Redwoods, Baobabs en Bristlecone pines enerzijds en Sequoia’s anderzijds, is dat ik die eerste drie nooit in het echt heb gezien en die laatste vanaf vandaag wel. Helaas zien we hier geen beren meer, al ligt Crescent Meadows hier slechts twee kilometer vandaan. We zien wel een marmot. Of althans, Linda ziet hem als eerste en ik zie hem – ondanks instructies – pas een paar minuten later. Maar zeg nou zelf: dit beestje is toch uiterst goed gecamoufleerd?
Cambria
In de middag verruilen we het sprookjesachtige Sequoia National Park voor de kust. De route hiernaartoe is verrassend mooi. De bochtige Generals Highway (die uiteraard door Sequoia National Park loopt) is een genot om te rijden, en na het verlaten van het park maakt ook Lake Kaweah indruk. We slapen vandaag bij mensen thuis, via Airbnb, in een leuk huis in een groene buitenwijk van Cambria. Cambria is een dorp dat gesitueerd is aan de Stille Oceaan en vormt een overnachtingsplaats voor veel toeristen. Een ouder echtpaar ontvangt ons hartelijk en leidt ons rond in hun woning. Onze kamer is ruim en bovenal gezellig ingericht, mits je van roze accenten en bloemetjesmotieven houdt. De kamer beschikt over een privé-dakterras met (in de verte) uitzicht op de oceaan. Leuk hier!
We trekken er ’s avonds nog even op uit om een stukje langs de kust te lopen via de Moonstone Beach Boardwalk. Er staat een straf windje en een fleecevest is hier zeker geen overbodige luxe. Gelukkig zijn we daarop voorbereid. Dat de straffe wind hier allerminst uitzonderlijk is, is ook te zien aan de bomen: die groeien bijna horizontaal in plaats van verticaal! Wanneer we voldoende uitgewaaid zijn, rijden we terug naar onze Airbnb. Voor het eerst in lange tijd ploffen we weer in een ‘echt’ bed.
Overnachting: Airbnb (€ 81)
Afstand afgelegd: 315 km