Aan al het moois komt een eind; zo ook aan ons driedaagse bezoek aan Moab en omgeving. Er zijn nog ontzettend veel toffe activiteiten waar we deze reis geen tijd voor hebben gehad, waaronder de hikes bij Fisher Towers en False Kiva. We weten daarom nu al zeker dat we nog eens naar dit gebied willen terugkeren.
Delicate Arch
Maar eerst gaan we vandaag terug naar Arches National Park om de hike bij Delicate Arch van ons lijstje te kunnen strepen. Dit is met afstand de bekendste natuurlijke boog in het park. Om de boog te bereiken, moet er redelijk wat geklommen worden. Bovendien voert het pad aan het einde langs een steile afgrond. Gelukkig blijkt het pad hier vrij breed te zijn en heb ik geen last van hoogtevrees, iets waar ik van tevoren een beetje bang voor was. Wanneer we arriveren bij Delicate Arch zijn we – ondanks het vroege tijdstip – bepaald niet de enige bezoekers. Na wat foto’s gemaakt te hebben, wandelen we terug naar de auto en laten we Moab achter ons. De tent hebben we vanochtend reeds afgebroken.
Maze-district
Het is ruim drie uur rijden van Moab naar ons hotel in Torrey. We slapen vannacht voor het eerst sinds Las Vegas weer in een hotel, om de doodeenvoudige reden dat we maar één nacht blijven en dat het ons daarom relaxter lijkt om de tent niet te hoeven opbouwen en afbreken.
Een groot deel van de rit rijden we in een bocht om Canyonlands National Park heen. Daarbij komen we ook in de buurt van de toegangsweg naar het Maze-district. Dit deel van het park wordt zeer weinig bezocht: het ligt buitengewoon afgelegen en bovendien liggen er geen verharde wegen naar of in dit deel van het park. The Maze is vooral populair bij backpackers die meerdaagse tochten maken. Daarvoor is een gedegen voorbereiding wel een vereiste. Het gebied heet niet voor niets Maze, en het klimaat is meedogenloos. Drinkwater is hier bijvoorbeeld nergens voorhanden. Je bent er dus volledig op jezelf aangewezen.
Goblin Valley
Halverwege de rit naar Torrey gaan we langs bij Goblin Valley State Park, gekenmerkt door de vele rotsen die er uitzien als grote paddestoelen. Hier noemen ze dit soort rotsen ook wel hoodoos, in het Nederlands ‘aardpiramides’. Het ziet er allemaal best aardig uit, maar ik begin al na drie minuten te hijgen en puffen van de intense hitte. Hier rondlopen is gewoon niet gezond, punt. Linda heeft iets meer energie en doorzettingsvermogen, maar al snel beseft ook zij dat het niet verstandig is om hier lange tijd rond te blijven lopen. Mochten we hartje winter nog eens in de buurt zijn, dan geef ik het gebied graag een herkansing. Omdat we afgemat zijn door de hitte, besluiten we de nabijgelegen Little Wild Horse Canyon over te slaan.
Goblin Valley
Capitol Reef
Het laatste deel van de rit is prachtig. De omgeving wordt steeds interessanter en kleurrijker. Het rotslandschap is hier weer heel anders dan in de omgeving van Moab: we bevinden ons hier op grotere hoogte en vegetatie is veel nadrukkelijker aanwezig. Zodra we Capitol Reef National Park binnenrijden, hebben we het gevoel dat we door een sprookjeslandschap rijden. Er is nog nét voldoende tijd om de scenic drive te rijden, de enige andere verharde weg in het park. Het is jammer dat we zowel vandaag als morgen geen tijd hebben om dit park verdere eer aan te doen. Een extra reden om nog eens terug te keren!
Capitol Reef National Park
Capitol Reef National Park
Ons hotel blijkt eigenlijk een motel te zijn. Dat is helemaal niet vervelend, want dat betekent dat we de auto bij de voordeur van onze kamer kunnen parkeren en nauwelijks hoeven lopen met onze bagage. De kamer is comfortabel. Hier in Amerika zijn de kamers standaard sowieso een stuk groter dan we gewend zijn in Europa, erg fijn als je veel bagage hebt. In de achtertuin van ons motel staat een bijgebouw met daarin een zwembad en jacuzzi.
Jacuzzi
Het is in de Verenigde Staten eerder regel dan uitzondering dat er naast een zwembad ook een jacuzzi aanwezig is. Ik vind het heerlijk, al is de temperatuur van het water soms aan de hoge kant. Jacuzzi’s bedien je in Amerika zelf. Er hangt eigenlijk altijd een draaiknop waarmee je de jacuzzi voor een bepaalde tijd kunt activeren. Europese toeristen hebben dat vaak niet in de gaten, met als gevolg dat zij het zonder bubbels moeten stellen totdat iemand hen op de draaiknop wijst.
We eten een eenvoudige salade in het restaurant van het hotel, spenderen de verdere avond in het badcomplex en duiken vervolgens moe in ons bedje.
Overnachting: Broken Spur Inn & Steakhouse ($ 98)
Afstand afgelegd: 340 km
